-
1 sprzeciwiać się
sprzeciwiać się [spʃɛʨ̑ivjaʨ̑ ɕɛ], sprzeciwić się [spʃɛʨ̑iviʨ̑ ɕɛ]1) ( przeciwstawiać się)\sprzeciwiać się komuś/czemuś gegen jdn/etw Widerstand leisten2) ( wyrażać sprzeciw)sprzeciwić się czemuś einer S. +dat widersprechen, gegen etw Widerspruch erheben3) ( być sprzecznym)sprzeciwić się czemuś gegen etw sein, im Gegensatz zu etw stehen -
2 sprzeciwiać się
impf sprzeciwić się* * *(-wiam, -wiasz)sprzeciwiać się czemuś — ( wyrażać sprzeciw) to object to sth
* * *ipf.sprzeciwić się pf.1. (= nie zgadzać się) oppose, stand against (komuś/czemuś sb/sth); object, stand opposed (komuś/czemuś to sb/sth); zdecydowanie sprzeciwić się put one's foot down, be dead against, stand firm l. fast against.2. (= być niezgodnym z czymś) contradict, counter; be contrary to, run counter to, clash with; sprzeciwiać się czyimś interesom run against sb's interests; to sprzeciwia się zasadom mojej wiary this contradicts l. is contrary to my faith.3. przest. (= dokuczać) tease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwiać się
-
3 sprzeciw|ić się
pf — sprzeciw|iać się impf v refl. (nie zgodzić się) to oppose vt [osobie, pomysłowi]; (zaprotestować) to object (komuś/czemuś to sb/sth)- stanowczo się czemuś sprzeciwiać to be strongly opposed to sth- sprzeciwić się władzy/czyimś rozkazom to go against the government/sb’s orders- sprzeciwić się czyjemuś wyjazdowi to object to sb’s leaving- „nieprawda” – sprzeciwił się ‘that’s not true,’ he protestedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciw|ić się
-
4 reklamieren
-
5 entgegensetzen
entgegen|setzenI. vtnichts entgegenzusetzen haben nie mieć nic na swoją obronęII. vrsich jdm/einer S. \entgegensetzen przeciwstawiać [ perf przeciwstawić] się komuś/czemuś -
6 oppose
[ə'pəuz]vt(there is a need for) X as opposed to Y — (potrzebne jest) X, a nie Y
* * *[ə'pəuz]1) (to resist or fight against (someone or something) by force or argument: We oppose the government on this matter.) sprzeciwiać się2) (to act or compete against: Who is opposing him in the election?) być przeciwnikiem• -
7 stemmen
stemmen ['ʃtɛmən]I. vt2) ( stützen)die Arme in die Seiten \stemmen brać [ perf wziąć] się pod bokiII. vr1) ( sich stützen)sich mit dem Rücken gegen die Wand \stemmen opierać [ perf oprzeć] się plecami o ścianę2) ( sich wehren)sich gegen etw \stemmen sprzeciwiać [ perf sprzeciwić] się czemuś -
8 auflehnen
auf|lehnenvrsich [gegen jdn/etw] \auflehnen sprzeciwić się [komuś/czemuś] -
9 quer
\quer zur Straße verlaufen Bahnlinie: przebiegać w poprzek ulicy2) ( fig fam: ver\quer)\querschießen stwarzać problemy -
10 widersetzen
См. также в других словарях:
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
kant — 1. pot. Postawić się, stawiać się kantem «ostro, stanowczo sprzeciwić się czemuś, hardo wystąpić»: Co ona ci się tak stawia kantem, weź się za nią ostro, bo potem będą jeszcze większe kłopoty. Roz bezp 1998. 2. pot. Robić kanty «oszukiwać»: No –… … Słownik frazeologiczny
dozwolić — dk VIa, dozwolićlę, dozwolićlisz, dozwolićwól, dozwolićlił, dozwolićlony dozwalać ndk I, dozwolićam, dozwolićasz, dozwolićają, dozwolićaj, książk. «dopuścić do czegoś, nie sprzeciwić się czemuś; pozwolić, zezwolić» Film dozwolony dla młodzieży.… … Słownik języka polskiego
zanegować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zanegowaćguję, zanegowaćguje, zanegowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zaprzeczyć, powiedzieć „nie”, sprzeciwić się czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zanegować wartość czegoś. Stanowczo zanegował to twierdzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
powstawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, powstawaćwstaję, powstawaćwstaje, powstawaćwaj {{/stl 8}}– powstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, powstawaćwstanę, powstawaćwstanie, powstawaćwstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
podskoczyć — dk VIb, podskoczyćczę, podskoczyćczysz, podskoczyćskocz, podskoczyćczył podskakiwać ndk VIIIb, podskoczyćkuję, podskoczyćkujesz, podskoczyćkuj, podskoczyćiwał 1. «wykonać skok w górę, podskok; skacząc unieść się w górę; zerwać się z miejsca… … Słownik języka polskiego
